about

Deze serie van werken onderzoekt de spanning tussen vernietiging en vernieuwing, met de focus op het herstel van het kapotte en het verwaarloosde. Elk werk is een reflectie van de kracht van transformatie die plaatsvindt wanneer materialen, vaak uit de as van hun vorige functie, een nieuwe betekenis krijgen. Door gebruik te maken van gesmolten en vervormde materialen – zoals aluminium dat door brand zijn oorspronkelijke vorm heeft verloren – wordt de onvermijdelijke chaos van de natuur benadrukt. Tegelijkertijd wordt er een filosofische benadering gepresenteerd die de cycli van vernietiging en groei, van verlies en herstel, onderzoekt.

De werken gaan niet alleen over de fysieke transformatie van materialen, maar ook over de emotionele en filosofische betekenis die deze transformatie met zich meebrengt. Door elementen als het zachte riet of koren toe te voegen in het midden van gesmolten, harde structuren, ontstaat er een visueel contrast tussen de breekbare, rustige natuur van het organische materiaal en de intense kracht van de vernietiging. Dit symboliseert het idee dat zelfs in de heftigste momenten van destructie ruimte is voor hoop en de mogelijkheid van nieuw leven.

​

De serie weerspiegelt de idee van de hedonic treadmill – de voortdurende zoektocht naar verbetering of geluk, die altijd lijkt te leiden naar een cyclus van tijdelijke bevrediging, gevolgd door de behoefte aan meer, zonder ooit werkelijk een eindpunt te bereiken. De herhaling van destructie en wederopbouw kan worden gezien als een metafoor voor deze constante beweging, waarbij de mens altijd zoekt naar nieuwe betekenis en vervulling, maar zichzelf voortdurend in een circulaire, eindeloze cyclus bevindt. Het is een herinnering aan de manier waarop het leven zelf een kringloop is, waarin pijn en groei onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Deze kringloop van het leven, van voortdurende vernieuwing en verandering, weerspiegelt zich in het proces van het kapotte materiaal dat wordt hergebruikt en opnieuw gevormd.

Deze serie onderzoekt de schoonheid die voortkomt uit de breuk, de kracht van het kapotte, en de manier waarop verwaarloosde materialen door herinterpretatie nieuwe contexten en betekenissen verkrijgen. Het werk biedt niet alleen een visuele ervaring, maar ook een filosofische reflectie over de veerkracht van het leven: hoe uit het breken en vervormen van het oude iets nieuws kan ontstaan, iets dat weer kan bloeien en zich ontwikkelen, zelfs binnen de chaos van de wereld.

​

Datering en Verklaring van de Serie: De serie kan worden gedateerd als een moderne reflectie op de kracht van destructieve krachten die tegelijkertijd ruimte bieden voor wederopbouw en herinterpretatie. De werken verwijzen naar de tijd waarin we ons bevinden, een periode waarin fysieke, maatschappelijke en emotionele breuken plaatsvonden, maar waaruit nieuwe mogelijkheden en perspectieven kunnen ontstaan. Het gebruik van materialen die zowel hun geschiedenis als hun verwondingen zichtbaar maken, biedt een poëtische en visuele verklaring voor de manier waarop onze tijd een balans zoekt tussen het verleden en de toekomst, tussen wat verloren ging en wat opnieuw kan bloeien, en de eindeloze cyclus van verandering die ons blijft aandrijven, als een voortdurende beweging van vervulling en verlies.